ارزیابی نیاز غذایی گوشتخواران بزرگ جثه بخصوص پلنگ ایرانی از اهمیت زیادی در میان مدیران و کارشناسان برخوردار است. بطوریکه دانستن آنکه چند درصد جانورانی مانند قوچ و میش و کل و بز در هر سال طعمه پلنگ می شوند، می تواند کمک به ارائه راهکارهای مدیریتی مناسبی برای حفاظت کارامدتر هر منطقه حفاظت شده نماید. به علاوه، در زیستگاه هایی که گوشتخواران متعدد زندگی می نمایند، همواره این پرسش مطرح است که این گونه ها چطور در کنار یکدیگر زندگی می نمایند. از همین رو، انجمن یوزپلنگ ایرانی درحال انجام مطالعه ای کاربردی است تا براساس آن بتواند به این پرسش پاسخ دهد که میزان برداشت سالیانه پلنگ ایرانی در مناطق مختلف از سمداران وحشی و اهلی به چه میزان است. در همین راستا، پایلوت اصلی انجام این پژوهش، پارک ملی ساریگل در استان خراسان شمالی است که در آن از دوربین های تله ای، روشهای سرشماری سمداران و روشهای بررسی رژیم غذایی استفاده می گردد. نتایج این پژوهش به دو منطقه زیستگاه پلنگ در حوزه استان قزوین و همینطور منطقه حفاظت شده کوه بافق تعمیم داده می شود تا براساس آن بتوان تصویری صحیح از نیاز غذایی پلنگ و حداقل امکانات و شرایط حفاظتی برای تضمین بقای آن در یک منطقه ارائه داد.
پلنگ ایرانی در منطقه حفاظت شده بافق (انجمن یوزپلنگ ایرانی/اداره کل حفاظت محیط زیست یزد)
پلنگ ایرانی در پارک ملی ساریگل (انجمن یوزپلنگ ایرانی/اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان شمالی)
