تلفات یوزپلنگ به دلیل شکار توسط انسان در ایران افزایش یافته است. نتایج بررسی های مستمر صورت گرفته توسط انجمن یوزپلنگ ایرانی نشان می دهد که این رقم در دهه حاضر درحال افزایش می باشد. در دهه 1370، سالیانه حداقل 2 یوزپلنگ به دلیل کشته شدن توسط انسان از پا در می آمد. طی دهه 1380، در مجموع حدود 24 یوزپلنگ در ایران از پا در آمد که غیر از 11 مورد که بواسطه تصادف با خودروهای عبوری بود، 13 مورد بر اثر شکار توسط انسان گزارش شده بود (حدودا یک فرد در سال). با این حال، به رغم کاهش تلفات جاده ای از ابتدای دهه 1390، با این حال کشته شدن حداقل 5 یوزپلنگ از ابتدای دهه 1390 در ایران نشان از دو تا سه برابر شدن تلفات
یوزپلنگ آسیایی در ایران دارد که به معنای آنست که نرخ تلفات يوزپلنگ در کشور از افزایش جدی برخوردار شده است. تصادف با خودروهای عبوری عامل حدود 40% تلفات یوزها طی دهه 1380 در ایران بوده اند. با این حال، طی دهه 1390، گزارش مستندی از برخورد یوزها با خودروهای عبوری در دست نمی باشد و تمامی موارد ازبین رفتن یوزها بواسطه کشته شدن توسط انسان بوده اند.

افزایش حفاظت در زیستگاه ها، کنترل مناسبتر زیستگاه های یوزها، آموزش گسترده در سطح جوامع محلی و انگیزه بالاتر محیط بانان را شاید از مهمترین عوامل مؤثر در کاهش نرخ تلفات یوزها طی دهه 1380 در ایران دانست، با این حال کاهش انگیزه محیط بانان، مشکلات کنترل مناطق، کاهش حمایت سایر دستگاه ها از حفاظت از یوزپلنگ در ایران و مشکلات اقتصادی جوامع محلی را شاید بتوان برخی از
عوامل موثر در افزایش چشمگیر تلفات یوزپلنگ به دلیل شکار توسط انسان دانست. این درحالی است که حداقل 2 فرد یوز دیگر نیز از ابتدای سال 1390 از پا در آمده اند که هنوز تأیید نشده اند. با توجه به جمعیت اندک یوزها در ایران، ضروری است تا حفاظت از این گونه مورد حمایت جدی همه سازمان های دست اندرکار قرار گیرد.