براساس نتایج برنامه پایش ملی یوزپلنگ آسیایی که از سال 1390 تا 1392 توسط انجمن یوزپلنگ ایرانی با همکاری سازمان حفاظت محیط زیست، ادارات کل حفاظت محیط زیست استانها، پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی و پانترا در زیستگاه های اصلی یوزپلنگ در ایران اجرا شد، نشان می دهد که در ایران 40 تا 70 یوزپلنگ آسیایی بیشتر باقی نمانده است.
پیش از این گمان بر این بود که 70 تا 100 یوزپلنگ در کشور زیست می کنند، با این حال کمبود امکانات بخصوص دوربین های تله ای که ابزاری کارامد برای برآورد جمعیت این گونه محسوب می شوند، هیچگاه اجازه نداد که پاسخ این پرسش به درستی مورد ارزیابی قرار گیرد. درعین حال، هرچند که قضاوت درخصوص روند جمعیتی این گونه براساس اطلاعات موجود اندکی دشوار می نماید، با این حال شاخص هایی وجود دارند که نشان دهنده نگرانی بیش از حد درخصوص یوزپلنگ آسیایی می باشند.
یکی از مهمترین شاخص، کاهش چشمگیر زادآوری یوزها در ایران می باشد، بطوریکه طی دو سال گذشته داده ها نشان می دهند که تنها یک یوزپلنگ در کشور زادآوری نموده و در اکثر زیستگاه ها، اطلاعات مستندی دال بر زادآوری این جانور در دست نمی باشد. برهمین اساس، درحال حاضر و با شرایط موجود نمی توان روند رو به رشدی را برای جمعیت یوزهای ایران انتظار داشت.
شرایط سخت پیش روی یوزهای آسیایی نیازمند توجه جدی و بیش از پیش سازمانهای دست اندرکار بخصوص سازمان حفاظت محیط زیست برای تضمین بقای این گونه در کشور که آخرین میزبان آن در آسیاست می باشد. درحال حاضر، انجمن یوزپلنگ ایرانی رویکردهای مختلفی را برای نیل به این مهم در دست دارد که مهمترین اولویت آن آموزش و ارتقای انگیزه محیط بانان زیستگاه ها، استفاده از ابزار ژنتیک برای برآورد جمعیت کارامدتر یوزها در کشور و آموزش جوامع محلی پیرامون زیستگاه ها می باشد.
یک یوزپلنگ در
برابر دوربین تله ای، ابزاری کارامد برای برآورد جمعیت یوزپلنگها بواسطه تصاویر
گرفته شده و مقایسه خالهای منحصربفرد یوزها
