انتشار نتایج نخستین پژوهش‌ میدانی پیرامون لینکس‌های ایران

سیاه‌گوش یا لینکس اوراسیایی با وجود پراکنش وسيع در دو قاره اروپا و آسيا، به ندرت در زیستگاه‌های خارج از اروپا و سيبري مطالعه شده‌است. دانش کنونی از سیاه‌گوش در ایران نیز به معدود ارزیابی‌های اولیه پراکنش محدود می‌شود که در چند سال گذشته از جمع‌آوری گزارش‌های پراکنده و مشاهده‌های غیر رسمی به‌دست آمده‌است. با وجود پیشنهاد برای «آسیب‌پذیر» در نظر گرفتن جمعیت سیاه‌گوش ایران بر اساس مطالعات مقدماتی انجمن یوزپلنگ ایرانی، در شرایط کنونی به‌دلیل نبود داده‌های حاصل از پژوهش‌های میدانی، امکان هیچ‌گونه برآوردي از وضعيت حفاظتي این گربه‌سان در ايران وجود ندارد.

مجموعه حفاظتی انگوران در استان زنجان، از معدود مناطق حفاظت‌شده در کشور با گزارش‌های متعدد حضور سیاه‌گوش است و یکی از زیستگاه‌های بالقوه مهم این گونه در ایران به شمار می‌رود. انجمن یوزپلنگ ایرانی در فاصله مهرماه 1388 تا اردیبهشت 1390، نخستین پایش میدانی پیرامون سیاه‌گوش را با هدف: (1) سنجش اعتبار گزارش‌های تاییدنشده حضور سیاه‌گوش (2) تخمین حداقل اندازه جمعیت این گربه‌سان و (3) بررسی نیازهای حفاظتی یک جمعیت بالقوه از سیاه‌گوش در مجموعه حفاظتی انگوران انجام داده‌است. نتایج این مطالعه به تازگی در فصلنامه‌ علمی-پژوهشی محیط زیست جانوری انتشار یافته‌است که از اینجا قابل دسترسی است.