پارک های ملی و مناطق حفاظت شده را بايد آخرين پناهگاه های پلنگ ايرانی دانست، ليکنپلنگ يکی از گربه سانانی است که جابجايی و تحرک زيادی داشته و بين مناطق مختلف دررفت و آمد است. همين مسأله باعث آن می گردد که در خارج از مناطق حفاظت شده و درنزديکی سکونتگاه های انسانی به واسطه عوامل انسانی مختلف از پا در آيد. در مطالعهای که به مدت بيش از يک سال در مناطق پيرامونی پارک ملی گلستان صورت گرفت، اينموضوع موردتوجه قرار گرفته و نقش مناطق شکارممنوع برای کمک به بقای پلنگ ايرانی درشمال شرقی ايران، بخصوص پارک ملی گلستان مورد بحث قرار گرفته است که نتايج آن درقالب مقاله ای منتشر گرديده که به صورت PDF قابل دريافت می باشد.

برای دریافت فایل pdf کلیک کنید.

پلنگ نر بالغ در منطقه بهکده رضوی